Pomimo wielu dodatkowych zajęć cały czas ćwiczymy. Oczywiście z zaangażowaniem Antka bywa różnie, wiadomo jest jeszcze mały, ma prawo się niecierpliwić i grymasić. Wczoraj jednak miał wyjątkowo dobry humor, chciał się uczyć sam nawet ustalił godzinę zajęć.

Ćwiczenie 1
Zaczęliśmy od głoski F. Czytaliśmy i powtarzaliśmy także słowa na tę literkę.




Ćwiczenie 2
Tym razem zajęliśmy się emocjami (smutny, wesoły, zamyślony, przygnębiony, zdziwiony). Ćwiczenie polegało na ułożeniu przez Antka buziek i odpowiedzi na pytania:
Kto to?
To pan.
Jaki jest pan?
Pan jest smutny.
Dlaczego jest smutny?
Bo boli go głowa.
Tym samym ćwiczymy zależność przyczyna - skutek.

Ćwiczenie 3
Ćwiczenie na motorykę małą, czyli ćwiczymy prawidłowy chwyt pisarski.  Zadaniem Antka jest przełożenie kolorowych kuleczek z jednej do drugiej miseczki.
To ćwiczenie jest dla nas dość łatwe, dlatego chcąc je nieco urozmaicić, wprowadzamy komentarz językowy.
Policz ile jest kuleczek w misce?
Jakie mają kolory?
Które kolory lubisz?


Ćwiczenie 4
Tym razem było to ćwiczenie na kategoryzację. Na podłodze ułożyliśmy dwa rysunki:
1. to szafa i 2. to lodówka zaś obok  buty, szalik, jajka, serek, czapkę, kubek, ręcznik. Zadaniem Antka było przyporządkowanie przedmiotów do właściwych rysunków.
Część drugą ćwiczenia stanowił komentarz do ćwiczenia:
Gdzie jest szalik?
Szalik jest w szafie
Gdzie jest serek?
Serek jest w lodówce.
Przy okazji ćwiczymy przyimki i odmianę :)



Ćwiczenie 5
Tym razem przyporządkowujemy do jednego obrazka na którym jest dom ze wszystkimi pomieszczeniami. Zadaniem dziecka jest przyporządkowanie poszczególnych przedmiotów do pomieszczeń w domu. Ćwiczenie opatrzone jest komentarzem.
Do przyporządkowania mamy: szczoteczkę do zębów, poduszkę, czajnik, szklankę, buty, mały samochodzik, łyżkę i sitko.
Kolejność zadawanych pytań:
Co to jest?
To szczoteczka do zębów.
Gdzie ona leży?
W łazience.
Co robimy szczoteczką do zębów?
Myjemy zęby.


Na koniec rysujemy zieloną buźkę, która powiesimy na tablicy zachowań, za doskonałą pracę na zajęciach z Mamą :)


PS. Właśnie skończyliśmy pracę nad dość dużym projektem w który zaangażowanych było chyba milion osób :) No ale udało się dopiąć wszystko na ostatni guzik. Teraz do pracy przystępują graficy, ja i Olek. Przed nami duże wyzwanie, ale kto jak nie MY mu podoła? :) O postępach będę informowała na bieżąco.

W ostatni poniedziałek byliśmy w Poznaniu na kolejnych ustawieniach i sprawdzeniu implantu oraz na badaniu postępów w rozwoju mowy. O ośrodku w Poznaniu już pisałam. Naprawdę, moim zdaniem, nie mogliśmy lepiej trafić. Profesjonalna i bardzo miła obsługa. Pełen komfort przebywania z dzieckiem - bez stresu, bez krepujących pytań w stylu: czy to dziecko musi tak biegać, skakać, czołgać się, krzyczeć śpiewać, tłuc się klockami, trzaskać drzwiami do wc, pluć na podłogę itd. Pełne zrozumienie tematu.
Antoś był bardzo zmęczony podróżą. Wyraźnie aura mu nie sprzyjała. Zamglone niebo, nisko wędrujące chmury i szarówka w towarzystwie padającego deszczu chyba nikomu nie służą... Zaspany i bardzo niezadowolony powędrował więc do gabinetu na diagnozę.
Nie, nie będę nic mówił, Nie nie będę się uczył, Nie nie lubię lizaków.
Perlisty pot wystąpił na me czoło. Ja kochająca matka, ja pracująca na spektakularne sukcesy, ja wyobrażająca sobie, jak piorunujący efekt będzie miało każde złożone zdanie z odpowiednio odmienionymi w dopełniaczu rzeczownikami, jak zachwyci, jak pokaże na co nas stać, jak powali na kolana cały logopedyczny świat... widzę moje ukochane dziecko, które z dezaprobatą patrzy na pokazywany mu obrazek z kwiatkiem i mówi: Nie wiem co to jest.
W tym momencie zrozumiałam. Moje Dziecko to absolutnie oddzielny byt. Mający swoje zdanie i w najmniej odpowiednim momencie, zarysowujący granice swojego jestestwa.
Wychodząc starałam się jeszcze powiedzieć, że Antek świetnie sobie radzi, że jest w pełni komunikatywny, że ... i wtedy usłyszałam, że nasze Panie logopedki dokładnie zobaczyły, to co chciały. Że wiedzą, że przyjechaliśmy z drugiego końca Polski, a Antek ma zaledwie 4 latka więc ma prawo być wykończony. Że jego mowa i rozumienie naprawdę idą w dobra stronę. Że tak naprawdę widać nasza pracę...
 Po pokoju logopedii udaliśmy się na ustawienia. Tam czekała na nas cudowna pani Renatka. I tu Antoś wyrzucił focha za okno. Opowiadał o podróży, czerwonych buźkach, które dostaje za złe zachowanie i ostatniej nagrodzie za dobre sprawowanie, czyli zegarku.... Widząc moją zrezygnowaną minę Pani Renatka obiecała, że powtórzy koleżankom, jak Antoś rozprawia. No mam nadzieję :)
Nie muszę chyba dodawać, że całą powrotną drogę Antoś śpiewał wszystkie znane mu z przedszkola piosenki i opowiadał o wszystkim co przyszło mu tylko do głowy. Wystarczy mieć tylko nadzieję, że następnym razem będzie w lepszej formie i naprawdę pokaże na co go stać :)

ps. Już wiem skąd wzięło się powiedzenie: Mężem i dzieckiem nie pochwalisz się nigdy.

Ps. W poniedziałek kolejna wizyta w Poznaniu. Trzymajcie kciuki, aby poszło nam jak z płatka :)

No i nadszedł dzień, którego tak się wszyscy baliśmy. W skrytości ducha wiedziałam, że musi nadejść. Wiedziałam, że młoda, ambitna osoba nie wytrzyma w miejscu, w którym rozwinięcie skrzydeł hm... powiedzmy jest bardzo trudne. No i stało się. Nasza ukochana Madzia wyjeżdża do Krakowa. Oczywiście, że rozumiem taką decyzję, ale jako mama Antka, robiącego pod okiem Madzi ogromne postępy, czuję niewypowiedziany żal... mam jednak nadzieję, że nasza współpraca się nie kończy, a jedynie przechodzi na inny poziom :) W przedszkolu pojawiła się więc nowa Pani Edytka, z którą mam nadzieję, Antek będzie ładnie pracował, ja zaś nadal wspieram go zajęciami w domu.

Oto nad czym teraz pracujemy:

Ćwiczenie 1
Trenujemy fleksję i jednocześnie spostrzegawczość.
Pytanie: Kto to? Czego nie ma pan?
Odpowiedź: Pan nie ma czerwonego paska.


Pytanie: Kto to? Czego nie ma pani?
Odpowiedź: Pani nie ma czerwonej torebki.
(Antoś dodał, że mama też nie ma czerwonej tylko żółtą :)



Ćwiczenie 3.
 Ćwiczenie percepcji wzrokowej oraz liczby mnogiej. Zadanie polega na znalezieniu takich samych obrazków w jednej grupie tematycznej.



Ćwiczenie 4
Łączenie cech to ćwiczenie na kategoryzację. Tym razem były trzy grupy tematyczne: elementy niebieskie, latające i słodkie. Antek poradził sobie w mgnieniu oka:)




Na zakończenie tego etapu wspólnej pracy dostaliśmy od Madzi piękny prezent - album w którym podsumowała nasze osiągnięcia. To cudowne, że wspólna praca może zaowocować nie tylko świetnymi efektami, ale co równie ważne, przyjaźnią :)