Bardzo lubię święta Bożego Narodzenia. Przede wszystkim dla ich niepowtarzalnej atmosfery, spotkań ze wszystkimi, zwłaszcza teraz, gdy w naszych domach pojawiły się dzieci i radość jest w sposób dosłowny, wręcz nieokiełznana. Lubię zwłaszcza nasze siostrzano-ciocine wspólne wieczorne pogaduszki, wspominki i rechotki. To daje nie tylko poczucie szczęścia, ale przede wszystkim wspólnotę doświadczeń i wspomnień.Nadchodzi 2019 rok... Czeka nas dość intensywny czas - na plan pierwszy wysuwa się oczywiście ślub mojej siostry Marty, ale i nasza praca, doktorat, podyplomówki itd...
Zapowiada się więc intensywnie, tym bardziej, że pojawił się zupełnie nieoczekiwany projekt, który napawa nas dreszczem podniecenia :)
Święta to oczywiście także czas prezentów. Pisałam już o tym wielokrotnie, że najlepsze prezenty ever to te, które mają tak zwaną wartość dodaną, czyli w naszym przypadku - terapeutyczną. Tym samym co urodziny, Mikołajki czy święta, nasze zasoby rehabilitacyjne się powiększają. Dużo pomocy wykonujemy sami, ale są i takie, których nawet przy naszych zdolnościach manualnych :) nie dalibyśmy rady zrobić. Należą do nich chociażby puzzle 3D. Zapytacie pewnie w jaki sposób puzzle wpływają na rozwój dziecka? Hm... Wpływają niezaprzeczalnie. Przede wszystkim stymulują rozwój mózgu. Trenują pamięć, uczą rozpoznawania kształtów i ćwiczą logiczne myślenie. Ponadto wymuszają ćwiczenie motoryki, chwytanie puzzli, dopasowywanie ich oraz panowanie nad precyzją ruchu. W ten sposób trenujemy także widzenie przestrzenne. A wiemy przecież, że wyobraźnia przestrzenna jest niezwykle istotna dla rozwoju przyszłych umiejętności matematycznych i technicznych. Na uwagę zasługuje także rozwój myślenia przyczynowo - skutkowego, co w stymulacji rozwoju mowy jest niezwykle ważne. Dziecko widzi siebie, jako sprawcę zmian, które zachodzą w wyniku jego przemyślanych działań.
Wiele razy zadawałyście mi pytanie, kiedy zacząć z dzieckiem układanie puzzli? My do naszych zajęć domowych wprowadziliśmy puzzle, gdy Antoś miał ok. 18 miesięcy. To dobry czas. Dziecko zaczyna wtedy na stałe rozróżniać kształty i kolory (stymulowaliśmy ten proces zabawkami typu układanki z 4 kształtami - na zasadzie dopasuj do odpowiedniego otworu np w wiadereczku odpowiedni klocek o określonym kształcie). Puzzle zaczęliśmy układać od kilku podstawowych układanek, aż doszliśmy do wysokiego poziomu trudności 3D.
Dinozaur, który jest na zdjęciu był dla Antka niebywale trudny, jednak wspólnymi siłami udało się go złożyć (Ciociu Asiu dziękujemy za pomoc!). Takie zajęcia wymagają nie tylko cierpliwości, ale i klarownego tłumaczenia dziecku, jakie czynności należy wykonywać i w jakiej kolejności. Przyznam to dość trudne, bo cierpliwość 5-latka szybko się kończy. Jednak warto i tę cechę trenować :)
