Uczymy, ćwiczymy i bawimy się!

by Magda - 3/26/2018

Chłopcy rosną, jak na drożdżach. Antoś mówi już coraz sprawniej, wiąż poszerzamy zakres jego słownictwa ze szczególnym naciskiem na poprawność w formach gramatycznych. Niezwykle ciekawym faktem jest np to, że Antek mówi odmieniając przez przypadki rzeczowniki i przymiotniki zupełnie pomijając przyimki. Wygląda to mniej więcej tak: Nie ma mojej zielonej piłki, która leżała stołem. Na pytanie: gdzie leżała? odpowiada również bezprzyimkowo. W mowie swobodnej coraz częściej zaczynają pojawiać się wyrażenia typu: nie mam pojęcia, nie sądzę, a skąd! (w formie wykrzyknienia) czy o matko święta (w formie westchnienia :)

Mam wrażenie, a właściwie jestem pewna, że aktualnie jesteśmy też w tzw. skoku rozwojowym i chociaż wiem, że mówi się, że skoki występują tylko w rozwoju niemowlęcym, to jestem zwolenniczką teorii, że towarzyszą one dzieciom niemal w czasie całego rozwoju zwłaszcza przedszkolnego i wczesnoszkolnego. Antek jest doskonałym przykładem tego twierdzenia. Ostatni czas obfituje w zaskoczenia. Antek bardzo dużo zapamiętuje np. po jednorazowym przeczytaniu tekstu potrafi odtworzyć jego sens.

Na ostatnich zajęciach gościliśmy u Madzi. Nasza pani Logopedka skrupulatnie i z uwagą egzaminowała Antka (widują się średnio co miesiąc stąd badanie postępów i diagnoza oraz wskazówki co dalej).
Aby nie być gołosłowną poprosiłam Madzię, aby tym razem wystawiła nam diagnozę pisemną. Oto ona:

OCENA LOGOPEDYCZNA ANTOSIA

System językowy Antosia dzięki regularnej i wszechstronnej stymulacji stale się rozwija i wzbogaca. Antoś doskonali zdobyte do tej pory sprawności oraz przejawia nowe umiejętności komunikacyjne. Przede wszystkim posługiwanie się językiem na takim poziomie na jakim jest obecnie chłopiec pozwala mu sprawnie funkcjonować w społeczeństwie. Potrafi on zatem zakomunikować swoje potrzeby, odpowiedzieć na stawiane mu proste pytania, zapytać o interesujący go fragment rzeczywistości.

W mowie Antosia następuje dalszy rozwój systemu fonetyczno-fonologicznego. Podczas artykulacji dźwięków pojawiają się już głoski szumiące, zalążki głoski r, obecna jest co prawda nadal duża liczba uproszczeń spółgłoskowych i metatez, ale mowa Antosia jest zrozumiała dla otoczenia.

Stały wzrost słownictwa, którym posługuje się Antoś powoduje, że jego wypowiedzi są coraz dłuższe. Wykazuje dużą znajomość przedmiotów codziennego i niecodziennego użytku, pojęć abstrakcyjnych, czynności, a także określeń w formie przymiotnika i niekiedy przysłówka. Chłopiec buduje zdania proste. Jednak zapytany dlaczego? potrafi udzielić odpowiedzi używając zdania podrzędnie złożonego przyczynowego, wykorzystując wyjaśniający spójnik bo. Rozwój składniowy cały czas ewaluuje, co obserwuje się w frekwencyjnie częstej obecności zdań trzy i czteroczłonowych, z użyciem dopełniacza lub okolicznika. Antoś często używa wyrażeń podkreślających emocje, swoje odczucia i stany. Coraz więcej jest słów zbudowanych zgodnie z zasadami polskiej fleksji. Antek odmienia z dużą trafnością wyrazy przez przypadki, posługując się poprawnie mianownikiem, biernikiem, dopełniaczem i obecnie wprowadzonym i ćwiczonym celownikiem. Pojawiają się co prawda jeszcze błędy fleksyjne, ale już w znacznie mniejszym stopniu niż jeszcze dwa miesiące wcześniej. Dość trafnie natomiast chłopiec uruchomił liczbę mnogą i stosuje ją z reguły poprawnie. Kolejność pojawiania się przypadków uzależniona jest od używania przyimków, obecnie Antoś wykazuje tzw. okres przejściowy – zachowuje poprawną formę fleksyjną rzeczownika, omija jednak przyimek w mowie spontanicznej. Na materiale ćwiczeniowym chłopiec z powodzeniem nazywa stosunki przestrzenne z wykorzystaniem przyimków na, pod, w, do. Rozumie jednak większość przyimków wyrażających usytuowanie osoby lub przedmiotu.

Antoś potrafi współdziałać w dialogu, zaczyna również rozwijać zdolność narracji. Jest w stanie w kilu słowach, niekiedy nawet zdaniach opisać zdarzenie dziejące się w przeszłości. Rozwój narracji jest silnie powiązany nie tylko z rozwojem językowym, ale też z pojemnością pamięci, zarówno sekwencyjnej jak i symultanicznej, a także z umiejętnościami lewopółkulowymi takimi jak: tworzenie i zapamiętywanie sekwencji, szeregowanie, kategoryzowanie. Poziom umiejętności poznawczych jest bowiem podwaliną do rozwoju językowego. W zakresie pamięci sekwencyjnej i symultanicznej chłopiec zapamiętuje 3 obiekty bez problemu. Sekwencje wzrokowe układa z 4 elementów, sekwencje słuchowe odtwarza z 3, 4 elementów. Szeregowanie obywa się na poziomie 4, 5 obiektów z samodzielnym zauważaniem relacji. Antoś kategoryzuje atematycznie na kształty, kolory, tematycznie buduje kategorie, np. pojazdy, ubrania, zabawki, itp.

Stały i dość szybki rozwój systemu językowego Antosia związany jest z jego bardzo dobrym rozumieniem, od początków terapii. Chłopiec rozumie złożone polecenia, wykonując je. Poprawnie odbiera skierowaną do niego mowę dorosłych oraz innych dzieci. Sprawne rozumienie obecne jest także na poziomie reguł społecznych, które utworzone za pomocą języka, są przez chłopca przyswajane. U Antosia obecny jest także charakterystyczny dla rozwoju językowego czterolatka etap pytań. Do najczęściej zadawanego pytania należy pytanie dlaczego? To niezwykle ważne pytanie dla rozwoju poznawczego dziecka.

Dalszy proces stymulacji systemu językowego Antosia warto by skłonił się ku utrwalaniu i pojawianiu się nowych kategorii gramatycznych oraz schematów składniowych, co pociągnie za sobą wypowiedzi zdaniami złożonymi oraz obecność przyimków.

A oto niektóre z ćwiczeń z ostatniego spotkania:

zaczęliśmy od czytania. Antoś już swobodnie czyta, co jest wynikiem ubocznym całej rehabilitacji :)

Kolejnym elementem było ćwiczenie w budowaniu narracji. Jest to niezwykle ważne ćwiczenie, polegające na uczeniu dziecka budowania wypowiedzi wieloelementowych mających początek, rozwinięcie i zakończenie. Służy temu rozwój mowy, poszerzanie zasobu słownictwa, umiejętność kreacji rzeczywistości czyli wymyślania historyjek do zaprezentowanych obrazków itd. To naprawdę nie jest tak, że jeżeli dziecko dużo mówi w wieku 3 lat, to będzie miało łatwość w opowiadaniu historii obrazkowej, streszczeniu tekstu czy stworzeniu własnej historyjki. Każde takie zadanie jest utrudnione poprzez elementy, jakie musi zawierać. Nikt się z tym nie rodzi, wszystko należy umiejętnie wyćwiczyć.

My układamy historyjkę wieloelementową po czym opowiadamy co się stało, używając czasu przeszłego, opowiadając w tzw. następstwie zdarzeń: najpierw chłopiec poszedł nad rzekę na spacer, później...

Ćwiczenia na pamięć słuchową czyli powtarzamy wystukany wzór

To już zadana praca domowa, więc ćwiczymy w domku po południu:)

Po dniu pełnym emocji i nauki przychodzi czas na relaks. Zrobiliśmy z Antkiem dwie pacynki. Zabawy i śmiechu przy tym było co nie miara. Zwłaszcza, że dobre pomysły nas nie opuszczają. Kreatywność poziom hard :):):)