Sukces :)

.

Za nami kolejny bardzo wzruszający weekend. Mamy za sobą przegląd taneczny w którym wziął udział Antoś. Wielkie zaskoczenie. Oczywiście widzę, jak Antek bardzo lubi muzykę, słyszę niejednokrotnie jak śpiewa, ale gdy Panie z przedszkola powiedziały mi, że Antek będzie tańczył w pierwszej parze - oniemiałam. Wczoraj patrząc, jak idealnie w rytm się porusza, jak tańczy, łzy bez kontroli ciekły mi po twarzy. Stojąc pod sceną przypomniałam sobie maj 2013 roku. Diagnoza. Szok. Obustronny głęboki niedosłuch. W perspektywie nauka języka migowego. Brak nadziei na to, że ktoś wyciągnie nas z tej tragedii. Stojąc pod tą sceną zrozumiałam, że drzemią w nas ogromne pokłady siły, mocy i determinacji. Że tak naprawdę osiągnęliśmy obydwoje olbrzymi sukces. OLBRZYMI. I, że po raz pierwszy mogę o sobie powiedzieć, że odwaliłam kawał dobrej roboty. I że jestem dumna. Z Antka. I z siebie.

Antoś ze swoją partnerką śliczną Anitką